Het zijn geen vriendinnen. Onze twee poezen. Ook al zijn het (half?)zusjes uit één nest. Ze dulden elkaar, maar daarmee is dan ook alles gezegd. Soms als ze elkaar onverwacht tegenkomen – de ene kat springt op de bank, vlakbij de plek waar de andere nietsvermoedend ligt te slapen – vlamt een felle agressie op. Geblaas, diep gebrom, uithalen met getrokken nagels. Waar die diepgekoesterde haat vandaan komt? Ik heb werkelijk geen idee. Zou het leven van de poesjes niet veel aangenamer en gezelliger zijn als ze in harmonie met elkaar zouden leven?
Aan de andere kant: misschien is het ook wel lekker om niet te hoeven doen alsof, zoals wij mensen vaak moeten.
05-07-2006