‘Veenhuizen op het Drentse platteland.
Een bajes met veel zorg en trammelant.
Je hebt voor niet een man iets goeds gedaan.
Dus jongens laten wij daarom maar gaan.’
Het lied van Alias Berger is niet echt een ode aan gevangenisdorp Veenhuizen. Jammer. Veenhuizen verdient beter. Het is niet het mooiste, maar wel het fascinerendste dorp in Nederland. Op de foto het zogenoemde Tweede Gesticht, gebouwd in 1824, waarin landlopers, bedelaars en wezen werden opgeborgen. Het gebouw is inmiddels helemaal opgeknapt. Sinds een paar maanden is het Landelijk Gevangenismuseum erin gevestigd. Jammer genoeg zijn ze erg doorgeschoten in hun vernieuwingsdrift. Met een overdaad aan design en styling is de geschiedenis die zo tastbaar aanwezig was, er vakkundig uitgeramd. Doodzonde. Veenhuizen verdient beter.
16-10-2005
Tja, Veenhuizen verdient zeker beter. Maar Veenhuizen heeft ook beter. Vergeet niet de mooie initiatieven die er zijn, waaronder – zoals je zelfs waarschijnlijk weet (maar ik weet niet precies wie hier achter zit) – de Peergroup. Soms hebben strobalen meer kwaliteit dan gerenoveerde bakstenen…
Laten de mensen die wel de tinteling van de historie van Veenhuizen voelen dan maar de handen ineen slaan. Er staat nog veel te veel moois dat voorgoed verknald kan worden. Wat God (en een enkele Veenhuizenaar) verhoede!
En over zoeken en verdwalen gesproken – deze zoeker en dwaler is een Veenhuizenaar, een dwaalgast op doorreis…
Boele