Voor Sinterklaas kreeg ik de literaire scheurkalender. Elke dag een stukje. Het ene mooier, leuker, spannender dan het andere. Ik was nooit een fan van A. F. TH. Een man die zichzelf tot bovenaardse, buitenmenselijke proporties heeft opgeblazen. Larger than life, waar ik schuchterheid en bescheidenheid prefereer in mensen. Maar zijn bijdrage aan de literaire pleekalender heb ik bewaard. Miniparoxismen heten het. Over ‘eten’ schrijft hij: Het met mes, vork, lippen, tanden, kiezen, kaken en speeksel vernietigen van de vorm van een maaltijd. En over het ‘automobiel’: Tot de anorganische materie behorend voorwerp dat zichzelf, blijkens z’n megalomane naam, een organische wezen waant, maar het niet zonder de mens kan stellen om in beweging te raken. Best aardig, toch?
05-19-2006