In onze tuin is het elk voorjaar een darwinistisch festijn. We laten maar niet zien waar onze twee suffe katten, die zich dan medogenloze killers tonen, mee thuis komen. Laten we het erop houden dat een zieltogende lijster, die prachtige vogel, heel erg was, hoewel ook vermoorde merels een naar gezicht zijn. En het gegil van kikkers die uiteengereten worden, vinden we toch wat te cru voor onze podcast. Onze poezen moeten gelukkig niets hebben van het paar eenden dat onze tuin elk jaar opzoekt voor de reproduktie. Toch is het ook voor hun een struggle for life. Vorige maand bedelden er zo’n tien kleintjes om brood; elke dag werden het minder en toen zagen we ze helemaal niet meer. Maar de ouders zijn volhouders. Weer is er nestje, en opnieuw verdringen verrukkelijke pluiseendjes zich om de korstjes. We duimen voor ze; Darwin weet wel beter.
06-03-2007