12-22-2009
The clouds will be a daisy chain…. (Kopenhagen 3)
10-28-2009
The lights are much brighter there…. (Kopenhagen 2)
10-28-2009
This is ground control…. (Kopenhagen 1)
10-24-2009
Na de brand
God mag weten waarom de brand in het land rond het klooster van Roquebrune sur Argens bij de ingang doofde.
09-28-2008
Strand act
Einde (Saint Tropez 3)
09-22-2008
Ontbijten in stijl (Saint Tropez 2)
09-21-2008
Een ongewenste bewonderaar (Saint Tropez 1)
09-18-2008
Kompas
09-13-2008
Rorty is dood
Richard Rorty is vorige week overleden. Ik was een fan. De afgelopen jaren heb ik vaak gedacht: ‘Hij zal eerdaags overlijden. Wat zal dat een schok zijn.’ Gek genoeg viel dat mee. Misschien heeft juist het feit dat ik me min of meer had voorbereid, geholpen.
In Nederlandse filosofiekringen was Rorty weinig geliefd. Hij schreef te goed, te toegankelijk. Daar houden Nederlandse filosofen niet van. Hier moet het vooral niet te volgen en niet om door te komen zijn.
Rorty hield van bloemen (orchideeën) en van vogels. De aflevering van de VPRO-serie ‘Van de schoonheid en de troost’ waarin hij figureerde kwam niet van de grond zolang het over hemzelf en zijn filosofie ging, maar werd prachtig en ontroerend toen het over vogels ging.
Ja, dat is een treurigstemmende gedachte. Dat ik me er niet meer op kan verheugen dat ik misschien nog ooit een keer met Rorty over de filosofie van het vogelen zal kunnen praten.
15-07-2007
24
Bijna was de vierde serie van 24 zomaar ongemerkt weer begonnen. ’t Was dat ik dit weekend toevallig op de RTL-site ging kijken en zag dat afgelopen zondag de nieuwe reeks van start zou gaan. Niet gezien nog, wel opgenomen. Heerlijk vooruitzicht: wekenlang zinderende spanning voor de boeg met Kiefer Sutherland als Jack – TELL ME WHERE THE BOMB IS, NOW! – Bauer.
Vreemd dat de serie in Nederland maar niet zo populair wil worden als – zeg – CSI dat met het spetterende 24 vergeleken toch ongekend duf en slaapverwekkend is. Gelukkig vandaag een lovend stuk in NRC over 24. Geeft ’t toch wat extra’s: je zit naar een ongekend gewelddadige, typisch Amerikaanse serie te kijken, maar wel met goedkeuring van het intellectuele geweten van Nederland. Kijk op www.fox.com/24/
09-07-2005
Foyle’s War
Beste tv-programma van nu: Foyle’s War. Uitgezonden door de KRO op zaterdagavond. ’t Is geen Inspector Morse. Die is ongeëvenaard. Maar hoofdpersoon Christopher Foyle (acteur Michael Kitchen) komt met z’n melancholieke uitstraling best een heel eind.
Britse series blijven toch honderd keer beter dan Amerikaanse. Al was het maar doordat ze gewone mensen laten zien: dikke mensen, lelijke mensen, mensen met scheve gezichten, een rare mond, uitpuilende ogen. Geweldige acteurs die bovendien gezichtsuitdrukkingen hebben. Heel anders dan acteurs in Amerikaanse series die er van zichzelf al uitzien als Barbie en Ken. En dan ook nog eens stijfstaan van de Botox waardoor ze hun gezicht niet meer kunnen bewegen.
Als verstokt Morse-fan is er nóg iets wat Foyle’s war (en andere Engelse detectives) een genot om naar te kijken maakt. Steeds weer duiken acteurs op die ook een rol in Morse hebben gespeeld. In de aflevering van afgelopen zaterdag herkende ik twee acteurs. De sport is om dan te raden in welke aflevering van Morse ze zaten. Dat valt niet altijd mee, want vaak is het vijftien tot wel twintig jaar geleden.
’t Bekendst is Thomas Lynley (Nathan Parker) die een smokkelende cricketspeler was in de Morse-aflevering ‘Deceived by Flight’. Maar ook Amanda Burton en Michael Kitchen zelf waren te zien in Morse.
Aanslag
Balkenende over de aanslagen in Londen: ‘Als het gaat om de terroristische aanslagen in Londen kan het natuurlijk niet zo zijn dat op ‘t ogenblik een dergelijk heel verkeerd signaal wordt uitgezonden.’