Een van de beroemdste gedichten van de grote Britse romantische dichter William Wordsworth is ‘I wandered lonely as a cloud’ (1807) over narcissen die dansen in de wind. Oversentimenteel. Over de top. Maar prachtig. In onze bostuin in Drenthe staan bosviooltjes, geen narcissen. Maar nu ze op hun hoogtepunt zijn, moet ik aan het gedicht van Wordsworth denken.
I wandered lonely as a cloud
That floats on high o’er vales and hills
When all at once I saw a crowd,
A host, of golden daffodils
Beside the lake, beneath the trees
Fluttering and dancing in the breeze
(…)
04-30-2006
Heerlijk gedicht bij stemmige foto van de niet-narcissen en de niet- bosviooltjes maar witte klaverzuring; geen poëtische naam, vandaar?