Je kunt op verschillende manieren van de natuur genieten. Maar om de een of andere reden zijn wij in onze tijd nog steeds erg beïnvloed door de manier waarop de romantici in de tijd van Goethe de natuur beleefden. De natuur stond voor zuiverheid en puurheid (tegenover de verdorvenheid en decadentie van de grote stad). Voor romantische dichters en schilders was de natuur de plek waar ze in contact konden komen met het Goddelijke. Waar ze religieuze en mystieke ervaringen konden hebben. Ervaringen van ‘het sublieme’.
De Amerikaanse natuurestheticus Holmes Rolston schreef over esthetische ervaringen in het bos:
‘The forest is a kind of church. Trees pierce the sky, like cathedral spires. Light filters down, as through stained glass. (…) There is something about being deep in the woods, with the ground under one’s feet and no roof over one’s head, that generates religious experience.’
01-15-2006