Nee, ik behoor niet tot de orde van politiek correcte milieubeschermers die elke aantasting van het landschap verfoeien, maar windmolens ineens wel mooi vinden.
Ik ben gewoon een recht toe recht aan romanticus. Vroeger was alles beter. Dorpjes behoren pittoresk te zijn. Het platteland idyllisch, zoals het honderd jaar geleden was. Liever nog vandaag dan morgen terug naar het landschap van de plaatjes uit de Verkade-albums van Jac. P. Thijsse. Naar de tijd van Ot en Sien.
Maar soms, heel soms, kan iets wat nieuw is, modern, van deze tijd toch mooi zijn. Zoals de windmolens langs de IJsselmeerdijk bij Swifterbant op een nevelige herfstavond tegen een ondergaande zon.
11-11-05
Grote ruizen
Samen met ze allen staan ze te wachten in het water
Hun koppen in juiste richting opzoekt naar de wind
Terwijl de zon daalt in het westen is de nacht is op komst
De avond mis kietelt aan hun masten en de wolken aan hun wieken
Zuchten naar vroeger tijden toen waren de molens wel kleiner
Deze landshap zal als plaatjes staan in de National Geographic
Een modern oplossing voor de eeuwige bron naar schoonenergie