Wie redt de Wageningse Berg?

Het bordje “verboden toegang” weegt niet op tegen de verlokking van het kleine gat dat al in het hek zit, en de spijlen die zo makkelijk nog ietsje verder buigen. Mijn vriend Steven en ik kruipen door het hek, en daar staan we, in het roemruchte stadion van FC Wageningen. Daar is het doel, waar de fameuze goalgetter Gerdo Hazelhekke zo vaak scoorde. De spelerstunnel, waar spelers van de topclubs op knikkende knieën uitkwamen voor een pot op de Berg. De ereloge, waar Wageningse notabelen een vaste plek hadden.

Maar de club is in 1990 failliet gegaan. De vele plannen om het terrein een andere bestemming te geven sneuvelden. En dus takelt het stadion steeds verder af. We wilden natuurlijk graag de tribune op, maar de gaten in het dak en de losse planken weerhielden ons. Rond de dug-out bloeien lieve bloempjes. Door de betonnen vloeren van de statribunes zijn bomen gegroeid.

Toch zijn er tekenen van leven. Het gras is kort, dus er is iemand die het maait. En van de bomen door het beton resten alleen de stronken, de rest is afgevoerd. Bijna surrealistisch is dat een lamp bij Party Restaurant de Berg, direct naast de hoofdtribune, nog keurig aanfloept als je in de buurt komt van de sensor.

Wie de lokaties heeft gezien van die superstadions van Ajax, AZ en Den Haag betreurt de teloorgang van FC Wageningen. Prachtig ligt het, midden in een villawijk, omgeven door groen, en slechts te bereiken via een smal weggetje door het bos. Gerdo c.s, is het niet tijd voor een ultieme poging hier iets heel moois van te maken?

05-20-2007